Zapraszamy wszystkich na nową wystawę w Muzeum Opactwa Benedyktynów w Tyńcu – „Dom dla Imienia”. Jej otwarcie nastąpi 5 lipca o godz. 18.00. Towarzyszyć jej będą słowa On zbuduje dom Imieniu Memu (2 Sm 7,13).
Wystawa skupia się wokół zagadnienia świątyni, która łączy w sobie to, co ziemskie, z tym, co nadprzyrodzone. Przestrzeń kościoła przesiąknięta jest zarazem lękiem i zachwytem – mysterium tremendum et fascinans Rudolfa Otto, w którym człowiek spotyka Tajemnicę od niego większą, a jednocześnie go do siebie przyciągającą.
Kościół tyniecki jest sercem Opactwa Benedyktynów w Tyńcu. To tutaj przez wieki trwa modlitwa, medytacja i obecność Pana. To nie tylko jedno z najstarszych miejsc świętych w naszej ojczyźnie, ale także miejsce życia wspólnoty mnichów Reguły św. Benedykta.
Organizatorem wystawy jest Fundacja Chronić Dobro. Znajdą się w niej prace Doroty Berger oraz Joanny Mazuś.
Dorota Berger maluje z miłością do znaków – jej język jest symboliczny, zakorzeniony w tradycji malarstwa chrześcijańskiego, pełen odniesień do ikonografii i narracji biblijnej. Jej świątynia to źródło, z którego można czerpać siłę, to skała, na której można się oprzeć, to ogród, w którym znajduje się pusty grób – świadectwo zmartwychwstania i życia. Jej prace przypominają modlitwy zapisane kolorem i linią – czułe, ciche, głęboko przemyślane, lecz pełne życia.
Joanna Mazuś podchodzi do malarstwa z analityczną precyzją i filozoficzną głębią. Tworzy abstrakcyjne struktury, które tętnią duchową intensywnością. Jej prace są często płaskorzeźbami, przekraczającymi dwuwymiarowość obrazu i wchodzącymi w dialog z przestrzenią. Artystka wypracowała własną koncepcję abstrakcji metafizycznej, tworząc język plastyczny, który eksploruje duchowość. W swoich Impresjach świątynnych podejmuje próbę zapisu doświadczeń z obcowania z architekturą i sztuką sakralną – tą, która nas otacza, jak i tą, która już nie istnieje.
Choć Artystki różni sposób obrazowania – przedstawieniowość Berger kontra abstrakcja Mazuś – łączy je głęboka potrzeba przekroczenia widzialnego ku Niewidzialnemu. Obie malarki posługują się tradycyjną techniką, temperą na desce, sięgają po czyste barwy, a ich prace niosą wspólne zaproszenie do kontemplacji, ciszy i uważności.
Wystawa Dom dla Imienia jest spotkaniem: dwóch artystek, dwóch dróg i jednej tęsknoty – za miejscem gdzie zamieszkuje Bóg.
Wystawa będzie otwarta do 4 października 2025 r. Jej kuratorem jest Faustyna Sroka.
Serdecznie zapraszamy!
Zdjęcie: Marcin Marecik
